'We gaan snijden zodat we kunnen groeien'. Deze uitspraak van Unilever's CEO Fernando Fernandez in april 2025 trok mijn aandacht. Fernandez, die in maart 2025 het stokje overnam van Hein Schumacher, kondigde een wereldwijde reorganisatie aan, inclusief het schrappen van 7.500 banen, voornamelijk op kantoor. Het doel: de organisatie eenvoudiger en doelgerichter maken. Tegelijkertijd wordt de ijsdivisie, goed voor een omzet van 7,9 miljard euro, afgestoten.
Als je productieprocessen hebt geautomatiseerd en gedigitaliseerd, kan het logisch zijn om met minder mensen meer te doen. Automatisering is immers bedoeld om efficiënter, sneller en kosteneffectiever te werken.
Maar in de staffing branche ligt dat anders.
Sinds ik begin jaren negentig in de uitzendwereld begon, zijn reorganisaties bij onze klanten een terugkerend fenomeen. Vooral bij grote (beursgenoteerde) bedrijven lijkt het sturen op een beter netto resultaat vaak te leiden tot het schrappen van banen. Dat is vaak de eerste knop waar aan gedraaid wordt, want mensen kosten veel geld. Het doel? De aandeelhouders tevreden stellen en de aandelenkoers een boost geven.
De achterdeur gaat open, terwijl de voordeur wijd open blijft staan voor flexkrachten
Ineke Kooistra
Wat vaak niet wordt verteld, is dat op het moment van zo'n aankondiging de eerste gesprekken met staffing organisaties plaatsvinden. 'We nemen afscheid van personeel, maar reken op extra aanvragen via jullie.' De achterdeur gaat open, terwijl de voordeur wijd open blijft staan voor flexkrachten. De belegger blij, maar in de veronderstelling dat groei gerealiseerd gaat worden met minder mensen; maar dat is niet altijd waar.
De paradox in onze eigen branche
Binnen de staffing branche zelf zien we een vergelijkbare beweging. Omzetten dalen al jaren. Grote bureaus kondigen hervormingen aan, maar de realiteit is dat er – op een paar uitzonderingen na – geen enkel bureau (ik heb het niet over de brokers en contractbeheerders, dat is een andere business model - dat zijn de intermediairs van de intermediairs) in de afgelopen twintig jaar met minder mensen méér is gaan groeien.
De twee belangrijkste KPI’s in onze sector – margeproductiviteit en omzetproductiviteit – zijn sinds de jaren negentig nauwelijks gestegen
Ineke Kooistra
En dat is opmerkelijk, zeker als je bedenkt dat onze sector al decennia digitaliseert. Van kaartenbakken en vaste telefoons naar geavanceerde ATS'en, chatbots en AI-gedreven matchingtools. Maar ondanks al die technologische sprongen zie ik nog altijd dezelfde cijfers terugkomen.
De twee belangrijkste KPI's in onze sector – margeproductiviteit en omzetproductiviteit – zijn sinds de jaren negentig nauwelijks gestegen. Een onderscheid wordt gemaakt in grote en kleine klanten. En nee, dat is geen onderbuikgevoel, dat is een feit. Wie andere cijfers heeft, nodig ik van harte uit om ze te delen. Maar dit is wat ik zie, tot op heden.
LEES OOK - Als je CEO wordt van een bedrijf met een nettoverlies van 18 miljard dollar (!), wat doe je dan? Reorganiseren. Het verhaal van Lip-Bu Tan, de nieuwe CEO van Intel.
Waarom blijft échte groei uit?
Het antwoord is complex, maar een deel zit in de dynamiek van de arbeidsmarkt zelf. Als er veel aanbod is, gaat het makkelijk. Lage cost-per-hire, snelle plaatsingen. Maar in de huidige markt? Het kost recruiters steeds meer tijd en energie om de juiste mensen te vinden. Ondanks – of misschien wel dankzij – het enorme aanbod aan platforms.
Want niet iedereen schrijft zich in. Niet iedereen past binnen het model van automatisch matchen. Recruitment is, ook anno 2025, nog steeds mensenwerk. Veel zelf hunten, gesprekken voeren om mensen te overtuigen van een carrière switch en maatwerk leveren. Dat verandert niet zomaar.
De moraal – of liever gezegd: de les
De belofte van 'snijden om te groeien' klinkt rationeel. Maar in de praktijk is het vaak een tijdelijk lapmiddel. Zeker in een sector waar mensen het verschil maken.
Ja, AI zal veel veranderen, ook hele mooie verbeteringen. En ja, digitalisering is essentieel. Maar wie denkt dat minder mensen automatisch leidt tot meer resultaat, kijkt te eenzijdig. Groei vraagt visie en people-centered leadership. Vertrouwen in mensen én technologie.
Dus laten we kritisch blijven op grote woorden van bestuurders en blijven toetsen wat reorganisaties echt opleveren. En: zonder mensen geen beweging.
Lees ook
* Ineke Kooistra gelooft in een 'seasonal CEO': een inspirerende CEO voor de lente, die groei aanjaagt. Een no-nonsense CEO voor de zomer, die snijdt waar het moet. Een creatieve CEO voor de herfst, die weer innoveert. En een verbindende CEO voor de winter, die op de tent past en het team laat bloeien. Lees hier het artikel.
Ontvang elke week het beste van BusinessWise in je mailbox. Schrijf je hier nu gratis in:
