Eric Berkhof: ,,Ik heb alle panden op het terrein gezien voor ik je vond, Sharon."
Sharon Hilgers, lachend: ,,Ja, sorry… we zijn hier ooit begonnen in een klein pandje en hebben langzaam steeds meer panden overgenomen. En eigenlijk moeten we op zoek naar wéér een nieuw gebouw, want we groeien nog steeds."
Eric: ,,Het scheelt enorm om alles vanuit één pand te doen, met name voor je efficiency. Mensen weten elkaar beter te vinden – even met elkaar praten in de koffiebar, de communicatie gaat gewoon sneller.''
Sharon: ,,Staat daar ook je nieuwe award?"
Eric: ,,Hij staat nu nog even op mijn bureau, maar we hebben een museum en daar gaat hij straks in de prijzenkast.''
Voor mij voelt het als een erkenning dat mensen buiten de doelgroep mijn bedrijf leuk vinden
Sharon: Wat betekent zo'n prijs voor jou?"
Eric: ,,Ik ben vooral onder de indruk van de zeer professionele jury die door EY wordt geselecteerd. Het zijn allemaal mensen die succesvol zijn en objectief kunnen kijken naar wat goed ondernemerschap behelst.''
Sharon: ,,Voor mij voelt het als een erkenning dat mensen buiten de doelgroep mijn bedrijf leuk vinden. Dat zij zien dat mijn team en ik inmiddels al veertien jaar een succesvol, financieel gezond bedrijf runnen met 40 vestigingen en 850 medewerkers. En dat de jury inziet dat zoiets alleen kan door lef te tonen, anders te denken en door te zetten. Jij begon als stagiair, maar hebt inmiddels 500 vestigingen en 7.000 mensen in dienst. Hoe manage je dat?"
Eric: ,,Door de 122 clustermanagers die die 7.000 mensen aansturen goed te blijven aansturen. Door er bovenop te zitten. Altijd. En door dag in dag uit op de werkvloer te zijn om te kijken of alles goed loopt. Ik had van tevoren nooit kunnen uitstippelen hoe ik zoiets nou moest aanpakken, daar ben ik in gegroeid. Ik vraag me wel eens af of ik met de informatie van nu de stappen had durven nemen die ik heb genomen toen ik die informatie nog niet had. Ik denk het niet, maar ook dat is ondernemen: je moet soms risico's nemen om verder te komen, op je onderbuikgevoel af durven gaan. Wij doen bijvoorbeeld veel overnames. Daarbij kan ik alles laten narekenen en op papier kan alles kloppen, maar ik hak de knoop pas door als ik door zo'n bedrijf loop: voelt dit goed, kan ik hier een Van Mossel-bedrijf van maken? Hoe voelt het voor jou, die verantwoordelijkheid voor 850 man?''
Ik vind dat ik eigenlijk naar al die 7.000 mensen moet luisteren. Dat lukt niet altijd en daar lig ik ’s nachts wel eens wakker van
Sharon: ,,Over het algemeen kan ik die goed dragen, maar er zijn ook momenten dat het me ineens benauwt. Het enige wat ik dan doe, is wat altijd al deed: ethisch verwantwoord werken, denken vanuit een voorbeeldrol. Ik besef dat ik daarin misschien een ander pad volgde dan veel andere twintigjarigen – ik was 21 toen ik met mijn bedrijf begon. Waar de meeste mensen van die leeftijd niet zo bezig zijn met morgen, heb ik altijd vooruitgedacht. Dat zorgde ervoor dat ik langzaam in deze rol kon groeien. Lig jij wel eens wakker van al die verantwoordelijkheid?"
Eric: ,,Zeker. Ik vind dat ik eigenlijk naar al die 7.000 mensen moet luisteren. Dat lukt niet altijd en daar lig ik 's nachts wel eens wakker van. Ondanks dat ik weet dat het gewoon niet altijd kan. Voor een bedrijf in Groningen of Amsterdam kan ik nog in de auto stappen, maar we zijn inmiddels actief in zeven landen: dan wordt het lastiger. Daarom probeer ik heel open en laagdrempelig te zijn: mijn emailadres en mobiele nummer staan gewoon op de website. Die zijn bedoeld voor klanten, maar ook voor onze eigen mensen. Als ze me nodig hebben, krijgen ze binnen 24 uur een antwoord.''
Sharon: ,,Ik ben ook wel toegankelijk, maar ik ga mijn emailadres en telefoonnummer niet op de website zetten. Ook omdat ik mijn collega's graag autonomie geef en ze veel dingen prima zelf kunnen worden opgelost. Zit jij bij alle sollicitaties?"
Ik ben eigenlijk gewoon zeven dagen per week met het bedrijf bezig. Maar: ik geniet van elke dag
Eric: ,,Ik zit bij alle gesprekken met cluster- en divisiedirecteuren. Dat zijn mensen met een heel verantwoordelijke functie, zowel voor klanten als personeel. Die wil ik zelf in de ogen kunnen kijken. Jij?''
Sharon: ,,Bij alle essentiële posities in het bedrijf ben ik standaard bij de tweede gesprekken, maar ik zit niet bij sollicitaties van collega's uit de boutiques en het warehouse – tenzij het om leidinggevende posities gaat. Zitten er bij jou ook te weinig uren in een dag?"
Eric: ,,Ja, ik ben eigenlijk gewoon zeven dagen per week met het bedrijf bezig. Maar: ik geniet van elke dag. Ik vind vijf dagen vakantie met het gezin fantastisch, maar daarna ben ik ook weer blij als ik kan gaan werken. Dat zeg ik ook altijd tegen nieuwe medewerkers: zorg dat je het leuk blijft vinden. Niks is zo erg als een baan waarbij je alleen maar bezig bent je tijd uit te zitten. Dat is niet vol te houden. Ik vind dat we daar in Nederland te veel mee bezig zijn: hoe zorg ik ervoor dat ik zo weinig mogelijk werk.''
Sharon: ,,Ik merk dat ook bij ons. We werken veel met vrouwen en ze hebben passie en zijn loyaal, maar toch willen de meesten parttime werken, veel flexibiliteit en tijd voor hun gezin hebben. Ik snap het helemaal, ik heb zelf ook een kindje, maar ik ben daar nog zoekende in. Want in the end is het natuurlijk wel big business, wil ik dat er gepresteerd wordt. Ik vind het lastig dat niet iedereen daar hetzelfde over denkt."
Met name mijn zus moet het regelmatig ontgelden: bij haar leg ik de lat toch nét iets hoger
Eric: ,,Je moet daar gewoon hartstikke duidelijk in zijn: het kan niet altijd gaan zoals iedereen wil dat het gaat. Laatst wilde iemand die tien van mijn grootste klanten beheert zestien weken ouderverlof opnemen. Prima, maar ik vertelde hem dat als hij terug zou komen een ander zijn functie zou hebben overgenomen. Want je kunt niet van dergelijk grote klanten verwachten dat ze zestien weken lang met een ad intermim moeten werken. Daar zitten wagenparken van meer dan drieduizend auto's bij, dat gáát gewoon niet. Dus: doe vooral je ding, ik ga niets verbieden en ik vind een mooie andere baan voor jou als je terugkomt, maar de baan die je had is weg. Begreep ik trouwens goed dat er bij jou in het bedrijf ook familie werkt?''
Sharon: ,,Klopt, mijn vriend, moeder en zus werken hier. Doe jij ook aan familie?"
Eric: ,,Zeker en ik heb er alleen maar positieve ervaringen mee. Al moet ik er wel bij vertellen dat ik sneller zeur als het mijn familie betreft. Ik ben veel strenger voor ze dan voor de rest van het personeel.''
Sharon: ,,Dat geldt voor mij ook. Met name mijn zus moet het regelmatig ontgelden: bij haar leg ik de lat toch nét iets hoger."
Meer over de winnaars lees je hier. Daar vind je ook informatie over de andere winnaars die door EY werden gekroond en hoe je aan te melden voor Entrepreneur Of The Year 2025.
In onze wekelijkse nieuwsbrief vind je het beste van BusinessWise die week. Abonneer je gratis en blijf altijd op de hoogte!