Het valt niet altijd mee om idealist te zijn. Dat ervoer Virginia Yanquilevich (48) al op haar 13de, toen ze vrijwilligerswerk deed in haar moederland Argentinië, en dat ervaart ze 35 jaar later nog steeds als CEO van Dopper. Heel soms zakt de moed haar in de schoenen. Omdat ze niet begrijpt dat het überhaupt nog een keuze kan zijn om verpakt water te verkopen in landen waar kraanwater een prima alternatief is.
Dopper vraagt om innovatie
Maar meestal is ze strijdbaar, en zit ze vol plannen. Innoveren is haar tweede natuur. Liefst met een betrokken team om haar heen. En dat zit wel goed bij Dopper. Yanquilevich: ,,Iedereen bij Dopper wil vooruit en innoveren. Dat betekent dat we moeten durven te veranderen als de situatie daar om vraagt."
Die innovatieve mindset is ook nodig om verandering teweeg te brengen. Yanquilevich, die 15 jaar werkte in de consumer electronics, heeft ervaren dat producten verkopen een stuk makkelijker is dan een gedragsverandering teweegbrengen. Yanquilevich: ,,Ik merk dat ik in dit werk veel meer bezig ben met problemen. Met Dopper lossen we een probleem op, in mijn vorige baan voegden we producten toe. Dat vraagt om een andere benadering. Het is ongelofelijk dat er nog zoiets als verpakt water bestaat, terwijl we weten hoe slecht het is. Dat heeft niet alleen te maken met gedrag, maar ook met de ijzersterke marketeers die dit product verkopen. Die strijd kun je alleen volhouden als je het met volle overtuiging doet, en dat doen we bij Dopper. We willen impact maken, en iets aan de kaak stellen dat niet in orde is."
Dat agenderen van problemen of onjuistheden is geen onbekend terrein voor Yanquilevich. In Argentinië werkte ze als journalist. Een keuze die was ingegeven door de noodzaak om verhalen te vertellen waar veel mensen hun ogen voor sluiten. Ze heeft een groot rechtvaardigheidsgevoel en wil impact maken met wat ze doet.
Drie uur lopen voor schoon drinkwater
Opvallend genoeg loopt water als een rode draad door haar leven. Het vrijwilligersproject waar ze zich op jonge leeftijd voor inzette, richtte zich op mensen in het zuiden van Argentinië, die meer dan drie uur moesten lopen voor schoon drinkwater. Toen maakte ze impact op kleine schaal, als CEO is ze in staat om op grote schaal een gedragsverandering te realiseren. Dat doet ze onder andere met De Dopper Water Tap.
Veel mensen vinden het onhygiënisch om hun fles op het toilet te vullen
Virginia Yanquilevich
Yanquilevich: ,,Dit was een apart project binnen de organisatie, waar ik een speciaal team voor heb samengesteld. Het project kwam voort uit de vraag waarom mensen niet kiezen voor het hervullen van een fles en in plaats daarvan voor een nieuwe fles kiezen. Eén van de antwoorden bleek te zijn dat er niet genoeg openbare plekken zijn om waterflessen te vullen. Veel mensen vinden het onhygiënisch om hun fles op het toilet te vullen. Dat kon op een relatief simpele manier worden opgelost door watertappunten te creëren en in kaart te brengen. Er zijn, binnen Europa, inmiddels meer dan 135.000 watertappunten in kaart gebracht."
LEES OOK: Gerard van den Broek van Marktlink: 'Wij zijn allergisch voor corporate gedrag'
Innovatie gaat langzaam
Verhalen vertellen is nog steeds de kracht van Yanquilevich. Onlangs was ze op de COP28, de klimaatconferentie van de Verenigde Naties, om haar missie te agenderen. Yanquilevich: ,,Ik wil niet alleen dat de wetgeving wordt aangepast, maar ook dat bijvoorbeeld universiteiten, luchthavens en overheden het goede voorbeeld geven en probeer ze ervan te overtuigen dat een ogenschijnlijk kleine gedragsverandering een grote impact kan hebben." Ze is hoopvol gestemd over de toekomst.
Ik zie een beweging ontstaan, maar om echt te veranderen zijn er leiders met lef nodig
Virginia Yanquilevich
Yanquilevich: ,,De bereidheid om te veranderen neemt toe, maar het gaat langzaam. Ik zie een beweging ontstaan, maar om echt te veranderen zijn er leiders met lef nodig. Ik hoop dat die gaan opstaan, en dat we economische belangen minder zwaar laten wegen dan de toekomst van onze wereld. Daarvoor hebben we mensen nodig die moedig durven zijn."
Moed
Zelf was Yanquilevich moedig toen ze haar directiefunctie bij een bedrijf in consumer goods opgaf. Dat besluit nam ze in een hotel in Bulgarije, waar ze voelde dat ze afstevende op een persoonlijke crisis als ze bleef doen wat ze deed: ,,Ik had letterlijk buikpijn van wat ik deed. Dat had niets te maken met de producten, maar alles met het feit dat ik niet trouw was gebleven aan het meisje en de jonge vrouw in Argentinië, die heel bewust koos voor haar idealen. Dat ging steeds meer wringen, tot een punt waarop ik wel moest handelen. Nu ben ik op een plek die past bij wie ik ben en waar ik in geloof. Het onderwerp laat me niet meer los en dat wil ik ook niet."
