Ik heb Sifan meegemaakt op trainingskamp en eerder over haar en andere atleten geschreven. Ik vermoed dat alle topsporters worden gedreven door de angst om te verliezen en niet door de wil om te winnen. Hoewel ik daar geen wetenschappelijk bewijs voor heb, beredeneer ik dit met de kennis van lichaamseigen cortisol—niet de doping.
Cortisol, het stresshormoon, speelt een cruciale rol in hoe wij reageren op druk en concurrentie, wat vaak resulteert in een grotere drang om verliezen te vermijden dan om te winnen. Ook is cortisol een betere voorspeller van prestaties dan testosteron.
Niemand zou de top van de Mount Everest proberen te bereiken zonder een Sherpa. In Silicon Valley, het epicentrum van technologische innovatie en van 's werelds grootste bedrijven, wemelt het ook van de Sherpa's. Wibe Wagemans is ónze Silicon Sherpa. Hij is CEO, boardmember en investeerder in Silicon Valley: lees via deze link zijn expertblogs.
Ambitie
Sinds haar historische dubbel-goud in Doha in 2019 is Sifan Hassans ambitie veranderd. Voor ons stervelingen is een gouden medaille het ultieme doel. Maar wat de meesten van ons niet begrijpen is dat Sifan niet voor goud gaat, maar voor de geschiedenisboeken. Deze ambitie plaveide de weg naar haar legendarische prestaties in Tokio en nu in Parijs, samen met haar fantastische team, waaronder Jos Hermens en Tim Rowberry.
Ze zoekt bewust de angst op, met een veel groter doel dan een gouden medaille. Sifan gaat net als ieder mens door de achtbaan van soms geloof je in jezelf hebben, zelfs als het niet goed gaat, maar ook twijfelen aan jezelf. Daarnaast vertelde ze: ,,Ik wil mijn grenzen blijven verleggen en zien hoe ver ik kan gaan. Er zijn altijd nieuwe uitdagingen en nieuwe dromen om na te jagen."
Strategie
Ze was in Tokio kanshebber op goud maar het was geenszins een gedane zaak. Als ze echt alleen maar voor goud was gegaan dan lag het voor de hand alleen één of twee afstanden te pakken in plaats van de 1500 meter, de 5000 meter en de 10.000 meter. Daar koos ze niet voor. Ze ging juist voor die nieuwe uitdaging in plaats van één goud. Dus kwam de 10.000 meter erbij, een afstand die ze eerst saai vond - want 25 rondjes lang kon ze zich niet focussen.
Ontspanning
Na Tokio nam Sifan de juiste keuze door een jaar rustig aan te doen, waarschijnlijk had cortisol haar lichaam en geest teveel belast. Ze zei toen ook: ,,Na de Olympische Spelen heb ik drie maanden lang geslapen."
Project Zátopek
In Parijs is het een zelfde laken een pak, ze kiest voor zowel de 5000 meter en de 10.000 meter als voor de marathon. Geen slimme zet als je een garantie op goud zoekt. Maar dat is haar doel niet, ze heeft liever dat ze geschiedenis schrijft door als eerste vrouw deze drie afstanden op de Spelen te lopen—Project Zátopek.
Stress-is-enhancing mindset
Sifans zelfkennis om doelen te stellen en open over angsten te praten biedt waardevolle lessen voor persoonlijke groei. Haar vermogen om angst te omarmen als drijfveer en nieuwe uitdagingen aan te gaan, inspireert niet alleen atleten, maar iedereen die te maken heeft met druk en verwachtingen.
Het is een prima voorbeeld van de 'stress-is-enhancing-mindset' waarmee Stanford-hoogleraar Alia Crum wereldberoemd is geworden. Na Parijs heeft Sifan weer drie maanden slaap verdiend.
Samen met journalist Eva Schram schreef Wibe Wagemans het boek Het geheim van Silicon Valley, vol lessen voor Nederlanders over leiderschap, strategie, innovatie, digitalisering en maatschappelijke impact. Via onder meer deze link is het boek te bestellen.
In onze wekelijkse nieuwsbrief vind je het beste van BusinessWise die week. Abonneer je gratis en blijf altijd op de hoogte!
