Topman Geert-Jan van der Snoek kijkt terug: 'Je moet niet te beroerd zijn op het juiste moment wél even te bukken om de kansen op te rapen'

Geert-Jan van der Snoek komt net van de reanimatiecursus, als hij bij Paul van Riessen aanschuift voor At the Top. Daarom: „Jij wordt als topbestuurder óók vaak gehaald bij bedrijven die een beetje gereanimeerd moeten worden, klopt dat?" Van der Snoek ziet dat net anders: „Het zijn veelal bedrijven die in digitalisering een volgende stap moeten maken. Reanimeren is het niet. Dan zit je meer bij Bijzonder Beheer van de bank. Ik denk het allemaal gezonde bedrijven zijn waar winst werd gemaakt."

Luister de At the Top-aflevering met Geert-Jan van der Snoek:

'Een typische middenspeler'

Van der Snoek vergelijkt het bedrijfsleven graag met hockey. Zichzelf ziet hij als 'een typische middenspeler'. „Dat past bij mij. Het overzicht hebben, de voorzet geven. Als het moment komt, pak ik echt wel mijn doelpunt mee, maar tegelijkertijd wil ik helemaal aan de achterkant weer meeverdedigen."

Hij verdeelt zijn dagelijkse activiteiten tegenwoordig in drie blokken: „Eén blok waarin ik gewoon met mijn voeten in de modder wil staan. Het is ook een hele bewuste keuze om naar Sdu en met name het moederbedrijf Lefevre te gaan, waarvan ik ook in Duitsland commissaris ben. Het tweede blok: commissariaten. Daar zit je met een heel ander belang aan tafel: je zit er eigenlijk veel onafhankelijker in en dat maakt het mooi. En een derde blok waarin het echt om teruggeven draait. Mijn toezichthoudende functie bij SER topvrouwen is er zo één. Of NLGroeit, waar ik mentor van bedrijven die dan tijdelijk even een zetje nodig hebben. Het is ontzettend leuk om onbezoldigd kennis en kunde in te brengen, omdat je ziet dat de andere kant echt waardeert."

Terugkijkend op zijn carriere concludeert hij dat hij er nooit bewust aan heeft gewerkt. „Ik zeg altijd: mijn carrière is niet gebouwd. Er zitten geen paardensprongen in en weet ik het allemaal. Het komt op je pad. Je moet jezelf goed opleiden. Je moet blijven innoveren en jezelf ontwikkelen. En je moet niet te beroerd zijn op het juiste moment wél even te bukken om de kansen op te rapen."

Marine: discipline, kameraadschap

Van der Snoeks carrière begon bij de marine. Hij schopte het tot officier en werd uitgezonden naar 'Koeweit, Joegoslavië en alles daar tussenin'm. Wat hem er aantrok: „Discipline. Kameraadschap. Elkaar niet loslaten. Rug aan rug." En: „Dat je er, als je jong bent, al vrij vroeg in het diepe wordt gegooid."

Na tien jaar bij de marine kwam hij in de consulting terecht. „De toenmalig managing partner van Nolan, Norton & co - een dochter van KPMG - zei tegen mij: je kan hier wel starten, maar wel als junior consultant. Dat was wel bijzonder, want bij de marine had ik op het laatst 150 man onder me gehad. Maar ik vertrouwde hem en hij heeft me daarna heel snel doorgezet. En ik denk dat het wél belangrijk is dat je eventjes beneden in de kelder begint om het bedrijf te leren kennen."

Lees ook: Anneke Kamphuis (CEO EasyToys) in At the Top: 'Als vrouw kan ik onze boodschap misschien iets geloofwaardiger brengen'

Na een klein uitstapje buiten de consulting werd hij teruggehaald naar KPMG, waar hij gevraagd werd met de technologie-, media- en telecommarkt (TMT) voor zijn rekening te nemen. Zo kwam hij in de media terecht. „En in die tijd was dat ook een beetje inherent aan digitalisering."

Overnamestrijd Telegraaf Media Group (TMG)

Van der Snoek, die eerder al de baas was van de toen nog zelfstandige NDC Mediagroep (onder andere uitgever van het Dagblad van het Noorden), kreeg landelijke bekendheid toen hij in 2014 ceo werd van TMG, de Telegraaf Media Groep. Het was een avontuur dat, in de woorden van de presentator, 'nogal onfortuinlijk afliep'.

Dat hield verband met een overnamestrijd rond TMG die in 2017 losbarstte. Er waren twee partijen die het bedrijf van de beurs wilden halen: John de Mol met zijn Talpa, en de Vlaamse uitgeefreus Mediahuis. De aandeelhouders van TMG (onder wie de vermogende familie Van Puijenbroek) en de Raad van Commissarissen zagen in meerderheid een combinatie met Mediahuis wel zitten. Zij vermoedden een hoop synergievoordelen met het concern, dat eerder al NRC Media en de uitgever van kranten als De Limburger had ingelijfd. Van Riessen: „En vervolgens stuitten ze op jou als CEO, die vond dat John de Mol met zijn Talpa de strijd moest winnen. Waarom zag je dat zo anders dan de rest?"

Van der Snoek: ,,We hadden geen voorkeur. Niet voor John de Mol of voor Mediahuis. Het was 'een level playing field', een illustere kreet in die tijd."

Dat maakte de situatie ingewikkeld. Want Van der Snoek weigerde te tekenen voor de overname door Mediahuis. Ook al wist hij dat de meerderheid van de aandeelhouders wenste dat hij dat wel deed. Maar hij was onvermurwbaar, zelfs al had hij een familiaire band met grootaandeelhouder Van Puijenbroek. Van der Snoek bleef herhalen dat er wat hem betreft moest worden dooronderhandeld, ook met John de Mol. „En dan moet je als CEO van een beursfonds recht van rug zijn. Dat betekent dat je niet voor de een of voor de andere moet gaan kiezen. Zeker niet als de schijn ook nog eens zou kunnen zijn dat het voor je eigen familie is. Vandaar dat wij als bestuur hebben gezegd: we hebben geen voorkeur voor het één of het ander scenario. Maar laten we wel zorgen dat er keuze is."

Van Riessen: „Ja, dat klinkt allemaal hartstikke redelijk, maar uiteindelijk belandde je bij de Ondernemingskamer en werd je geschorst als CEO. Want ja, de aandeelhouders vonden in meerderheid: wij gaan lekker met de Belgen in zee en die Van der Snoek is een vervelend steentje in onze schoen. Die wippen we eruit."

Van der Snoek: „Uiteindelijk zijn de bestuurders geschorst, zodat de Commissarissen de keuze konden maken. Zo bleven de bestuurders onafhankelijk in hun keuze."

Van Riessen: ,,Dat klinkt zo afstandelijk. Het ging om jóuw baan."

Van der Snoek: „Het ging om mijn baan. Maar je zit er voor de tent, niet voor je baan.'

Van Riessen: „Hoe kijk je nu terug op die periode?"

Van der Snoek: ,,Ik denk dat de TMG-periode veel meer is geweest dan die vier, vijf maanden van die transactie. Het was een fantastisch bedrijf dat van papier naar digitaal ging, met alle hindernissen die daarbij komen kijken. En met heel mooie titels. En de krant bestaat nog steeds, wat ook heel mooi is. Ik denk dat het belangrijk is dat de kranten blijven bestaan."

Lees ook: Quintin Schevernels na Layar, Funda en Rodeo in At the Top: 'Ik ben niet het type CEO om op de winkel te passen'

Ontvang elke week het beste van BusinessWise in je mailbox. Schrijf je hier nu gratis in: