Geblinddoekt, handen en voeten geboeid, staand op de rand van een bootje op open water. 'Spring maar', dwingt een stem. Doodsangsten. „Er gaan allemaal gedachten door je heen. Straks zink ik naar de bodem." Hack the Planet-CEO Tim van Deursen gaat al jaren de strijd aan met Afrikaanse wildstropers, maar zijn grootste beproeving onderging hij aan de Zeeuwse kust tijdens een commandotraining.
„Als je onder hoge druk, zonder slaap, militaire missies moet uitvoeren, merk je dat je als mens tot veel meer in staat bent dan je denkt", vertelt hij. „En je beseft je dat steun van anderen essentieel is. Als ondernemer ben je vaak geneigd om alles zelf te willen doen. Dat is wel mijn achilleshiel."
Ik heb wel een groen hart en was altijd wel bezig met hoe je de planeet een beetje mooier kan maken
CEO van Hack the Planet
Sinds september is Van Deursen formeel CEO van Hack the Planet, de non-profit die hij vanuit 'digitale productstudio' Q42 opzette. Hij startte zo'n twintig jaar geleden als softwareontwikkelaar bij het Haagse bedrijf, waar hij voor klanten als KLM, NS en Adidas projecten leidde.
„Ik heb wel een groen hart en was altijd wel bezig met hoe je de planeet een beetje mooier kan maken. Maar in mijn werk niet", blikt hij terug. „Dat ging een beetje knagen." En dus besloot hij 'allerlei organisaties die met goede dingen bezig waren' gewoon te benaderen. Tot Greenpeace in 2016 positief reageerde op de uitnodiging voor een hackathon.
Grip op omvangrijke bosbranden Sumatra
Het idee was om technologie in te zetten om grip te krijgen op de omvangrijke bosbranden in Sumatra, Indonesië. Dat resulteerde in een autonoom vliegende drone die beelden en data kon verzamelen. „Maanden later gingen we echt naar Indonesië om hem in gebruik te nemen en het lokale Greenpeace-team te trainen. Dat ik toen zag wat voor positieve impact we op de echte wereld kunnen hebben met onze expertise was een kantelpunt. Ik kon daarna eigenlijk niet meer terug naar mijn 'gewone' werk."
En dus bleef Van Deursen maatschappelijke projecten najagen, ondanks de beperkte budgetten van goede doelen. Niet zonder discussies met Q42-oprichter Kars Veling. „Maar uiteindelijk gaf Kars me carte blanche met de woorden: 'Dit slaat commercieel nergens op, maar het moet gewoon gebeuren.'"
We kunnen kennis en innovatie die uit commerciële projecten voortkomen, inzetten voor maatschappelijke organisaties
Beschermen bedreigde diersoorten met AI-camera's
Daarmee werd het initiatief, dat de naam Hack the Planet kreeg, een 'tech for good venture' binnen het bedrijf. Van Deursen haalde projecten binnen en combineerde deze met kleinere fondsen en de inzet van Q42-engineers.
Zoals het beschermen van bedreigde diersoorten met behulp van AI-camera's en telefoonsensoren tegen stroperij in Namibië, Zimbabwe en Zambia. Alsook Meet the Soldier: een project om rivaliserende stammen in Oeganda samen te brengen middels virtual reality om inlevingsvermogen te stimuleren en vrede te stichten. En dichter bij huis Elders VR, eveneens een VR-project, maar dan om eenzaamheid onder ouderen te bestrijden. „Een andere partij is daarmee verder gegaan en heeft er een succesvol commercieel bedrijf omheen gebouwd."
Hoewel het uitdagend is, is het dus wel mogelijk om een maatschappelijke missie en tech te combineren, wil hij maar zeggen. „Vaak is het een kruisbestuiving en kunnen we kennis en innovatie die uit commerciële projecten voortkomen, inzetten voor maatschappelijke organisaties. WTFFF, een storytelling-project voor jongeren over de gevaren van online seksueel geweld is bijvoorbeeld geïnspireerd op projecten die Q42 eerder voor musea deed."
Als je goed om je heen kijkt, heb je altijd wel iemand naast je staan
Uitdagingen Tim van Deursen
Wie zijn socials volgt, zal opvallen dat Van Deursen graag fysieke uitdagingen opzoekt. Vroeger was dat karate, tegenwoordig bijvoorbeeld nachtelijke expedities om neushoorns te beschermen en eerder genoemde commandotraining. „Dat ik mijn karatetrainer vroeger tegen iemand hoorde zeggen dat mijn tegenstander weliswaar groter en sterker was, maar ik veel sneller, gaf me vleugels. Het gevoel dat je er niet alleen voor staat in een lastige situatie." Precies datzelfde patroon ziet hij terug in zijn werk. „Als je goed om je heen kijkt, heb je altijd wel iemand naast je staan."
Ondertussen is Hack the Planet een zelfstandige organisatie geworden. Een stichting met ANBI-status, geen 'for profit' organisatie dus. Volgens Van Deursen is dat de juiste vorm om groei aan te jagen. „Funding die eerder buiten ons bereik lag, wordt nu mogelijk, zoals via de Postcode Loterij en familie-offices."
AI-camera en sensors voor biodiversiteit en stroperij
Q42 blijft ook betrokken, benadrukt hij. Zowel financieel als met toegang tot ontwikkelaars. „Mede daardoor kunnen we het team uitbreiden met zo'n vier a vijf mensen om de dagelijkse operatie, fondsenwerving en projectmanagement te ondersteunen." Project-inhoudelijk staat alles gereed, meent hij. „We hebben technologie die echt volwassen is en we op meer plekken kunnen inzetten. Zoals de AI-camera en sensors voor biodiversiteit en stroperij."
Wat dat voor toekomstbeeld geeft? „Als je het aan mij vraagt, is dat een op zichzelf staande organisatie die technologie inzet voor een betere wereld."
Lees ook: Bij Rituals moeten duurzaamheid en luxe hand in hand gaan: 'Een enorm doel'
Ontvang elke week het beste van BusinessWise in je mailbox. Schrijf je hier nu gratis in:
