Pieter Olierook (The Magnum Ice Cream Company): 'Mijn hersenbloeding was een soort gele kaart van het leven'

De aankondiging 'deed iets met mensen' binnen Magnum, bekent Pieter Olierook (39) in de podcast Move on Up. „Unilever is natuurlijk een prachtig mooi bedrijf, waar je vol trots op een verjaardag over vertelde." Na de aankondiging werd het werk bij de ijsmaker 'een beetje in tweeën geknipt'. „Want naast het transformatietraject moesten we ook gewoon blijven presteren."

Als general manager Benelux van The Magnum Ice Cream Company zag Pieter het als zijn taak om zo snel mogelijk duidelijkheid en rust te creëren. Omdat hij zelf 'redelijk goed om kan gaan met verandering', onderschatte hij soms welk effect het had op de rest van het personeel. Zo werd de reistijd een belangrijk thema, omdat het nieuwe bedrijf niet meer in Rotterdam gevestigd is, maar in Amsterdam.

Luister hieronder de Move on Up-podcast met Pieter Olierook:

De beursgang van The Magnum Ice Cream Company, volgende week, is meteen ook het definitieve afscheid van Unilever, een bedrijf waar hij 'met een ontzettend goed gevoel' op terugkijkt. Zijn droom bij zijn komst was ooit general manager worden. Dat kwam uit en was precies wat hij ervan hoopte: „Alles komt samen in deze baan. Je bent betrokken bij alle processen in het bedrijf en verantwoordelijk voor de cultuur en de omstandigheden waarin een team kan gaan presteren."

Hoge verwachtingen

Olierook groeide op met hoge verwachtingen. „Mijn ouders zijn geweldig, maar zij wilden het beste voor mij en mijn drie broertjes. Of er nou een zeven of een acht op mijn rapport stond, ze vroegen altijd of het beter kon. Dat heeft me geholpen om meer uit mijn leven te halen, maar tegelijkertijd heb ik zelf een beetje moeten afleren. Want als je té kritisch bent, kun je niet genieten van wat er wel is. Bovendien kan een leider die vaak kritisch of snel ontevreden is een bepaalde angst creëren. Sommige mensen gaan op eieren lopen bij je. En dat is niet handig."

Lees ook: Nico van der Leur (ABN Amro): 'Ik besloot: ik ga gewoon de echte Nico laten zien, ook op mijn werk'

Psychologische veilgheid

Een belangrijk thema in zijn leiderschapsstijl is psychologische veiligheid.„Psychologische veiligheid in een context van hoge verantwoordelijkheid, dat betekent dat je met elkaar een cultuur creëert waarin mensen echt zichzelf durven zijn en kunnen zijn, maar waar je óók op elkaar kan rekenen. Er is ooit een groot onderzoek geweest door Google, Project Aristotle heette dat, waaruit ook bleek dat psychologische veiligheid een key indicator is voor high performance teams. Omdat de creativiteit in zo'n omgeving toeneemt en er vertrouwen is om een keertje wat te proberen. En dat is cruciaal als je resultaat wilt boeken."

Beyond the Mask

Om de interne verbinding te versterken, heeft hij zelf intern het programma Beyond the Mask ontwikkeld. „In dat programma kijken we letterlijk achter het masker. We kijken naar wie je bent als persoon, waar je vandaan komt, en we leren elkaar beter begrijpen."

Zelf vertelt hij eerlijk hoe hij vroeger op de basisschool is gepest. „Dat is iets wat ik mijn hele leven mee heb genomen. Ik heb er kracht uitgehaald en ben er op een bepaalde manier ook dankbaar voor." Het maakte hem heel gevoelig voor de sfeer in de groepen, wat hij op de werkvloer nog altijd inzet. „Ik vind het heel belangrijk dat iedereen zich onderdeel voelt van de groep. Als ik merk dat iemand buiten de boot valt of er niet bij is, dan zal ik altijd naar diegene uitreiken om te kijken of er iets speelt, of ik iets kan doen. De boel bij elkaar houden, dat vind ik heel belangrijk."

Dat klinkt zacht, maar hij kan ook ongeduldig zijn, bekent hij onmiddellijk. „En er is een verschil tussen eerlijk en aardig. Je kan heel aardig blijven, maar dat is soms niet eerlijk. Eerlijk zijn tegen elkaar betekent ook dat je iemand aanspreekt op zijn verantwoordelijkheid. Dat moet je niet ontwijken."

Hersenbloeding als 'een soort gele kaart van het leven'

Tegen zijn jongere ik zou hij zeggen: het is oké om de tijd te nemen voor dingen. „Omdat ik altijd in die snelheid zat en in mijn verleden zaken te snel af heb willen doen." Die drijvende kracht heeft hem veel gebracht, 'maar daardoor heb ik mezelf ook wel echt flink opgejaagd. En ook mensen om me heen.'

Het kantelpunt kwam bijna tien jaar geleden, toen hij een hersenbloeding kreeg. „Ik kreeg een soort gele kaart van het leven om even te reflecteren: oké, wat wil ik nou eigenlijk met mijzelf in mijn leven? Waar ben ik mee bezig? Ik was hard aan het werk in die tijd. Deed alles maximaal: sporten, mijn sociale leven, werk. In de herstelperiode na de hersenbloeding had ik heel weinig energie, dus moest ik ontzettend goed aanvoelen wat ik wel of niet aan kon. Ik leerde doseren en aan te voelen wat ik wel kon. En daar heb ik wel van geleerd: oké, het mag wel een klein beetje rustiger."

Lees ook: Suzan van Eeten (Rabobank): 'Ik kreeg de feedback: wie ben jij nou echt?'

Ontvang elke week het beste van BusinessWise in je mailbox. Schrijf je hier nu gratis in: